Data ostatniej aktualizacji strony - 18 stycznia 2006 r.

Jest to najbardziej znana forma systemu Hung Gar. Połączona technika Tygrysa i Żurawia występuje także w wielu innych systemach południowego Wu Shu (np. Choy Lee Fut). Forma ta znalazła się w systemie Hung Kuen za sprawą Mistrza Hung Hei Goon, założyciela stylu. Połączył on swoją technikę tygrysa ze stylem żurawia, mistrzowsko opanowanym przez jego żonę Fong Wing Chun. Przez kolejne pokolenia każdy mistrz odciskał swoje piętno na Fu Hok Seung Ying Kuen. Uważa się, że w tej materii największych zmian dokonał Mistrz Wong Fei Hung. Wersja Mistrza Wonga jest ćwiczona do dnia dzisiejszego.

W systemie Hung Gar naukę formy Tygrysa i Żurawia rozpoczyna się z reguły po poznaniu Kung Chi Fook Fu Kuen. Czasami jej trening poprzedza nauka form krótkich np. Sap Pa Sau Kuen. Fu Hok Seung Ying Kuen jest formą o silnych uderzeniach, stabilnym poruszaniu się, z szybkimi zmianami kierunków ataku oraz tempa. Zawiera ona techniki krótkiego, średniego i dalekiego zasięgu.

Fu Hok Seung Ying Kuen jest uznawana za wizytówkę systemu. Techniki i kombinacje w niej zawarte są najbardziej zbliżone do koncepcji walki w systemie Hung Gar Kuen. Zdarza się, że ze względu na wagę tej formy cały styl jest określany mianem Stylu Tygrysa i Żurawia. Czasami można się również spotkać ze stwierdzeniem, że forma ta jest w zasadzie kompletnym stylem walki. Fu Hok Seung Ying Kuen zawiera w sobie m.in. elementy treningu wewnętrznego wywodzącego się z techniki Tit Kiu Sama, techniki określane mianem 10 Zabójczych Pięści (prawdopodobnie ulubione techniki rozstrzygania walki Mistrza Wonga ). Forma łączy siłę i agresję tygrysa z miękkimi i błyskawicznymi technikami żurawia dopełniając w ten sposób koncepcji Yin-Yang.

Technika Fu Hok Seung Ying Kuen została po raz pierwszy opisana na początku XX wieku przez Wielkiego Mistrza Lam Sai Wing'a. Pozycja ta była wielokrotnie wznawiana i tłumaczona. M.in. ostatnio z nowym tłumaczeniem opublikowana została przez Dona Hamby.